پرسه های عاشـــقانه

شب فرو می افتاد به درون آمدم و پنجره ها را بستم باد با شاخه در آويخته بود من در اين خانه تنها ، تنها غم عالم به دلم ريخته بود ناگهان حس كردم كه كسی آنجا بيرون در باغ در پس پنجره ام می گريد... صبحگاهان شبنم می چكيد از گل سيب . پر پرواز ندارم اما دلی دارم و حسرت دُرناها..... خوشا پرکشیدن ، خوشا رهایی...,گريه سيب,گریه سیب,گریه سیب هوشنگ ابتهاج,گریه سیب سرخی ...ادامه مطلب